600 koeien

Wah das al weer lang geleden! Om even bij het eind te beginnen, op het moment dat de laatste bus van east bro langs kwam op de woensdag kwamen chris en dean vragen of ik niet nog een paar weekjes wou blijven. Hendrik zou namelijk zijn grote liefde achterna gaan en dus zouden de stingrays verhongeren zonder zijn liefdevolle aandacht.
In ruil daarvoor zou ik dus zijn appartementje krijgen om in te verblijven en natuurlijk het gezelschap van alle bewoners van dive tatapouri. Which is an awesome place with awesome people. Maar gelukkig mocht ik er nog even over na denken.

Na een dag op weg te zijn voor in het busje samen met jason, cedric en alle reis genootjes had ik al gauw door dat ik daar veel gelukkiger van werd. En naar mate de eerste dag verstreek, het onderweg zijn, praten met nieuwe mensen en m'n mooie greenstone stingray te hebben gemaakt was het zaadje al geplant om verder te reizen! Die avond om het kamp vuur gezeten, sterren gekeken en van het reizen genoten. Voor mij de tweede dag reizen, maar east bro's laatste dag tour van het jaar heb ik besloten dat ik verder ging reizen. Eenmaal in rotorua aangekomen heb ik chris gemail dat ik niet terug kom en dat ik het echt heel jammer vond. Haat het om mensen teleur te stellen en voelde me wel gevleid dat ze mij vertrouwde met hun zaak/stingray's!

Liesje gebeld in rotorua en toevallig had zij vrij en kon ze me die dag daarna op komen halen! Fantastisch, laatste avond met cedric m'n franse maatje doorgebracht, sippig. En toen sochtends ubervroeg op gestaan want lies wou me graag om 7 uur ophalen. kwart voor 7 stipt ik klaar, tas ingepakt, moeilijk gedaan omdat de meeste recepties niet open gaan voor 7-en, en geen liesje. Gelukkig duurde het niet veel langer en zijn we daarna door gereden naar de Red woods vlak bij rotorua om te gaan wandelen met Jane, Hood en fern de werkhonden van de farm. Na weer verschrikkelijk veel gepraat te hebben & gelopen natuurlijk, kon ik eindelijk eens de boerderij bekijken waar ik al veel over gehoord/gelezen had.

Op de boerderij zijn dus 600 + melkkoeien jersey/holstein cross, 3 honden, 3 katten, 2 cavia's en 2 geiten (allemaal van liesje) 3 huisjes, 1 voor Geert (Baas/ex-partner van liesje), 1 voor liesje en 1 voor alle andere medewerkers, in dit geval Suki de indier, 1 melkstal met een 80 plaats rotary melkput en een haringbone melkstand van ongeveer 15 plaatsen? Dan nog heel veel heuvelachtig land! Omdat liesje vrij was hadden wij aangeboden te koken voor geert en zijn neefje dirk die aan het werken/ reizen was/is. Omdat hun huisje iets verder van de andere twee stond zijn we met een auto vol spullen daar heen gereden om te koken, even voor de verbeelding dus. Vegetarische ratatoille gekookt en met z'n 3-en opgegeten want geert was moe, kwam een stuk later en ging daarna door naar bed. Liesje gaf ook al vrij snel op en liet weten dat half negen past haar bedtijd was en ook naar huis ging.Fair enough als je elke dag om 4 uur op moet staan natuurlijk...ik daar in tegen bleef nog even kletsen met dirk en ben daarna naar huis gewandeld...zo ver was het dus ook nog niet :P

Melken op een grote boederij gaat wel heel anders dan bij ons in NL of duitsland.. De koeien worden sochtends rond 5-en gemolken en smiddags rond half 3, liesje zelf melkt niet echt meer en haar taak was voornamelijk de koeien ophalen. Met de afstanden en de grote van de kudde duurt dat dus wel even, hence the 3 working dogs. Al gauw hadden jane en ik het klusje overgenomen, koeien oplopen! Dan de yard op, de grote omheinde betonnen plaat voor de melkput, met een automatisch opdring hek en de rotary op. Ze lopen er vooruit in, melkstel onder gehangen die weer automatisch afgaat,gaan een rondje en lopen er achteruit uit. NIet schoongemaakt, en de dip is een automatische spray. Theoretical zou je dus alleen kunnen melken, en duurt het ongeveer anderhalf uur! Wat een verschil met onze koeitjes zeg! Nu zijn onze koeien natuurlijk knuffelbaar, mag en kan je ze aanraken, behandelen in de melkput en hebben wij niet zo'n haast of stress. Deze 600 kon je niet zomaar aanraken, niet behandelen en knuffelen al helemaal uit den boze!Als ze iets zien, kreupele of zieke koe, word dat in de computer ingevoerd en de melkbeurt later wordt de koe uitgesorteerd door de draftgate en gaan ze in een aparte wei, zodat er later naar gekeken kan worden.

Dus dat is zo'n beetje wat ik de afgelopen weken gedaan heb, opstaan eten, wachten totdat liesje terug is voor haar tweede ontbijt rond 8 uur. Daarna hekken checken of maken, weeds sprayen, de uitgedrafte koeien bekijken, bekappen oid. Daarna lunch break en dan de koeien halen tussen kwart over 1 en 2 uur, ligt aan de wei waar in ze staan. Waarna ik ze opliep tot aan de schuur, en dan vaak bij cups off ging staan. Dus de melkstellen recht hangen, slangen weer vastmaken, rotary schoonhouden, soms het dranghek aansturen, hondjes knuffelen, mp3 speler aan. Daarna het leukst, schoonmaken met grote brandweerslangen! Wat ook wel bijna een uur duurde en tegen die tijd is de middag wel weer om!

Liesje en ik hebben ook nog een paar dagen gewandeld naar de Wairere falls en the blue springs, vlak daarna hebben we de koeien droog gezet. Dat hield in, iets later beginnen met melken, langszaam uitlaten melken, halverwege stonden suki, liesje, soms geert en ik klaar met warme droogzetters, injectoren voor in de spenen die de koeien probleemloos laten opdrogen. Als ze goed leeg waren deden wij de spenen schoonmaken, in elke speen 1 injector en dan een grote rode streep op de koe, done, easy peasy. Maar deze koeien zijn dus niet gewend dat er mensen aan hun uiers zitten, en vinden dat dus ook niet fijn, wat ik ook wel weer snap. Een leuke uitdaging ook omdat ik nog nooit een injector in de spenen had gedaan, maar na de eerste 400 had ik de handigheid er wel in :) We waren om 6 uur begonnen en om 12 uur half, hadden we ze allemaal wel gehad. Nu Staan ze dus allemaal 2 maanden lang droog en dan begint het afkalven.

inmiddels was ik toen al bijna 3 weken bij liesje en zeker wel klaar om door te gaan. Afgelopen vrijdag heeft liesje me ook naar taupo gebracht, en hebben we samen nog even gegeten ter afscheid. In het hostel wat dirk al geboekt had voor ons, stond m'n biertje al klaar om te vieren dat de rest van m'n reis weer begonnen is. Afgelopen dagen hier hebben we dus heel veel gewandeld, zelfs spierpijn in m'n kont! I blame the snowy mountain! Maar wel weer een super gezellige tijd en absoluut totaal misschien een heel klein beetje dan, geen zin om naar huis of eigenlijk nederland of duitsland. En dus eigenlijk heb ik nog steeds geen idee hoe of wat ik verder moet doen behalve reizen :)

Sorry voor dit zeer beknopte verhaal van de afgelopen maand! I'll try to write more often from now..