Paihia

Paihia dus! Alweer mn laatste dag hier, sadly.
Maar om bij het begin te beginnen, maandag in aukland, ik was samen met Brian Mt Eden opgelopen om de zonsondergang te bekijken, heel gaaf. Op de weg naar beneden om wat te gaan eten snel om het hoekje gekeken van de receptie, zonder enkele verwachtingen, en mijn oog viel direct op het zwarte gevaarte in de hoek, mijn tas! Eindelijk, super blij! Gevierd met een toepasselijk nieuw zeelands glas wijn.
Dag erna de stad ingelopen om een bus ticket te boeken met Stray.
Vorige keer in NZ ook met Stray gereisd en prima bevallen, dus de keuze was niet meer dan logisch.

Ik wou heel graag het noorden nog zien, dus ticket is niet al te prijzig gelukkig. Die laatste dinsdag in Auckland een super fijne avond gehad, je raakt zo snel gehecht aan mensen en een hostel, bamber house is echt een huis van huis!

Woensdag ochtend gedag gezegd en om 7 uur op de bus gestapt om op tijd de stray bus in central Auckland te betreden.
Daar al wachtende Anika ontmoet, Duits meisje wat toevallig heel dichtbij woont in Duitsland! Rest van het kleine groepje mensen klikte ook al heel snel een de reis omhoog naar het warme paihia was erg geslaagd! Ook de bestuurder Uncle whuck whuck was erg vermakelijk en week al gauw af van de route zodat we de binnenlanden konden bekijken en lunchen op het strand Whangerei Heads.
Daardoor kwamen we wel later op onze bestemming aan dan gepland en konden we meteen door naar de supermarkt voor voedsel. Leuke us dat je meteen dat kuiken-uit-het-ei effect hebt. Iedereen kliekt aan elkaar vast met boodschappen doen, eten, gezamelijk naar de bieb voor een uurtje gratis WiFi ;) de hele dag/avond word gepland als groep.

Dag erna zijn we dan ook met zn allen naar cape reigna gegaan. Die hele dag ben ik voornamelijk met Magnus opgetrokken. Een 19 jarige jonge Duitser die al hitchhikend door NZ trok, mooie verhalen! Dan voel je je echt uber vrouwelijk, wij kunnen dat niet, hitch hiking....

Noordelijke punt bezocht waar de oceans collide, echt mooi volgens Maori traditie kan je hier de spirits in de onderwereld laten zinken.

Gezwommen in puur helder water, sand dunes gesurfd ( nog steeds spierpijn van het omhoog klimmen) en over 90 mile beach terug gereden, wat niet eens 90 mile is. Maar ze maakte ooit de berekening dat een koe 30 mile per dag kon lopen en deze reis duurde 3 dagen om met kuddes van hier naar daar te komen, vandaar, maar in zand lopen ze langzamer :)

Op de terug weg fish&chips gegeten en om 7 uur aan ons welverdiende biertje in de hostel bar!
Dagen erna met anika en Suzanne (Amerika) opgetrokken, veel gewandeld naar de Haruru falls, de bossen en over het strand. Ook nog op een boottripje naar The hole in the rock gedaan, onderweg heel veel dolfijnen gezien, prachtig. Mn reisgenoten zijn zondag vertrokken om de rest van NZ te bekijken, maar gelukkig komen daar gewoon weer nieuwe roommates voor in de plaats. Ook kreeg ik visite uit Auckland voor 1 dag, erg gezellig ook weer.

Vandaag nogmaals de route naar de waterval gelopen, op een gegeven moment loop je van uit het bos over een houten brug de rivier over naar een mangrove, helemaal vanmorgen was het ultiem vredig met alleen het ploppende geluid van de mangrove wortels en een soort van humming sound heel mysterieus. Wel duurde de route ongeveer 3 uur, en op jandels (NZ flip flops) plus nog zere benen van alle voorgaande walks was het best een pittig stukje. Mezelf daarna maar getrakteerd op koffie met een brownie ;)

Nu in het donker voor de bibliotheek zittend, typend op mn telefoontje, how things have changed. Vroeguh hadden we geen smartphones of WiFi nodig. Maar ben blij dat het er nu wel is hoor, scheelt heimwee en geld voor computers.
Proost iedereen, next stop Auckland en daarna nog ongepland!