Zeilen no2

Goed, waar was ik gebleven....Noosa, oke dus ik in de bus lekker stinkend en al. Zijn we ongeveer een uur onderweg stopt de bus ermee, zomaar, midden in the middle of nowwhere. Motor overhit, tsja, wachten dus maar, zit je dan in je stinkende kleren, veelste moe om je ook maar druk te maken dat het nog een uur langen gaat duren voordat je een douche krijgt, oh dat gedeelte heb ik al beschreven he?
Rainbow beach dus, volgende ochtend, na m'n vertrouwde kopje ochtend koffie, een 4uur duurende wandeling gemaakt over rainbow beach naar de mooie gekleurde rotsen, vandaar naam rainbow. Rest van de dag beetje rondgehangen, gelezen, relaxed. Vanuit rainbow naar hervey bay, waar ik sliep in het palace hostel, en waarvan uit ik naar fraser island zou gaan. Onwijs relaxte plek, wel commercieel natuurlijk, het is de plek om te overnachten voor dat je naar fraser gaat. Volgende ochten om 7 uur de briefing voor fraser island, 20 halfwakkere mede reizigers hingen al in de banken. En nadat we een uur lang naar de video hoe te reageren als er een dingo in de buurt is, video hebben gekeken, waren we klaar om in de auto te stappen en weg te rijden, maar helaas moesten er nog wat formulieren ingevuld worden, geld betaald worden en slaapzakken gehuurd worden (jaja ik heb geleerd). DUs nadat alles waren we in groepen verdeeld en toevallig genoeg zat ik in de groep met phil, erik en mieke, 3 andere nl'ders. Phil,erik en ik waren de enige legale bestuurders en dus vonden we het wel eerlijk verdeeld als we allemaal gewoon een dag deden, mooi geregeld. Voordat we de tenten konden ophalen en de auto reisklaar verklaard kon worden moesten er natuulijk nog boodschappen gedaan worden. De andere leden van onze groep, groep 1, bestonden uit 4 onwijs irritante van af het moment dat ik ze zag, amerikaanse meisjes, 1 oosterijker en een japans meisje. Zoals voorspeld namen de amerikanen het voortouw en gingen boodschappen doen, gelukkig had ik al gezegd dat ik m'n eigen boodschappen heel goed zelf kon doen, want toen ze terug kwamen met een winkelwagen vol troep, was ik er van overtuigt dat we minstens drie weken gingen camperen inplaats van 2 nachtjes. Maar goed, iedereen betaalde zonder klagen z'n 20 dollar voor 2 dagen eten. Op de naar de ferry dus. Eenmaal op de boot, waren de instucties om de eski (coolbox) uit de auto te halen en al het bier en wijn daar in de stouwen, en het eten wat gekoeld moest worden maar dat was minder belangerijk natuurlijk. Toen de ijszakken, oh goh laten we ze open snijden en dat het ijs er over gooien, zeiden zij (rara wie?). Helaas waren de bekrompen geesten niet zo vooruit denkend dat ijs smelt en dus alles nat word, inclusief de pakken ham en kalkoen die in de eski waren gepakt, maar goed, mijn probleem niet.
Op het eiland aangekomen zaten we met z'n alle gezellig achter in en erik bestuurde de 4wd, en nadat we met de andere groep, groep 2, de banden hadden laten leeggelopen totdat half zacht waren konden we over de eerste heuvel klimmen. Nu is die natuurlijk helemaal natuurlijk ontstaan door mankracht en dus waren we er al snel achter dat de meeste wegen en heuveltjes gewoon gecreeerd waren voor ons plezier. Maar goed, even goed leuk als je perongeluk te hard over een van de strand heuvels rijd en iedereen vliegt doorelkaar en de auto heen. Beetje jammer dat het raam toen een barst er in had, maar goed.
Ons plan, of de voorgestelde route van het hostel, was om naar het uiterste punt te rijden waar auto's mochten komen en naar indiana head te lopen om uit te kijken op zee en walvissen te spotten. Helaas was het al laat en konden we niet lang blijven want we mochten absoluut niet na 4 uur rijden, want het tij kwam dan op en we mochten niet in zoutwater rijden, logisch natuurlijk, maar tijd is relatief, en zolang je nog op het goede zand kan rijden is er niks aan de hand, maar leg dat maar eens uit aan die mensen. Dus de camping plaats opgezocht en de tenten opgezet, mooie groten tenten die er uit zagen als tippies. Toen wc's opgezocht, oftewel een duin met een struik, en daarna waren we allemaal wel hongerig van het harde werken..... Dus eten gekookt, ik voor het eerst in m'n reisgeschiedenis, blikken soep gekocht omdat me dat wel lekker warm, makkelijk en goedkoop leek. De amerikaanse koks, gingen voor iedereen een hamburger maken, 1 voor iedereen en 2 voor hun, dat noemen we eerlijk verdelen. Maar then again, not my problem. Daar na thee gezet en toen ben ik maar bij groep 2 gaan zitten, die veel gezelliger waren en zoals gewoonlijk als je gaat camperen vroeg naar bed, en wakker worden in de regen, neeeeeeeeee. Ja regen, onze tent was wonderbaarlijk droog en warm. Maar toen ik uit de tent naar de auto keek zaten daar twee jongentjes die minder geluk hadden, en we hadden dus een tent minder voor die nacht. Vandaag was het phil's rij dag en nadat we alles hadden ingepakt, reden we weer terug naar indiana heads, omdat we die dag daarvoor te weinig tijd hadden om naar de champagne pools te lopen. Leuk om te zien, maar omdat het regende niet veel te beleven. Het idee van de champagne pools is, dat het zee water over de rosten slaat en in de pools aan de andere kant terecht komt en dus belletjes veroorzaakt, wat blijkbaar een overeenkomst heeft met champagne. Maar dan moet het dus wel mooi weer zijn en vloed in plaats van eb. Dus daarna hebben we geprobeerd een plan te maken, maar niemand was blijkbaar geintresseerd in logica en dus heb ik het maar opgegeven en ben ik achterin gaan zitten. Groep twee ging toen maar voorop rijden en kwamen uiteindelijk bij een caffee shop, wat mij extreem blij maakte en opeens viel alles wel weer mee, koffie maakt mijn dag!
Dus daar gelunched, zelfs 2 gratis sinasappels gekrijgen van de man die me ging vertellen over het shipwreck, waar we heen gingen. Dus daar heen gegaan en foto's gemaakt, wonderbaarlijk dat mensen nog steeds op een oud veroest ship gaan staan wat er al meer dan 70 jaar ligt, terwijl er een groot boord staat dat het gevaarlijk is om er in,op of onder telopen, logisch toch? Blijkbaar niet voor sommige. Van daar uit naar de volgende camping plaats gegaan, en was het tijd voor de afwas, dus werden de taken verdeeld, en gingen mieke, miako, phil en ik de afwas doen, en de rest tenten bouwen enz. Eenmaal teruggekomen bij het fort,we hadden twee tenten en twee zeil doeken over de tenten gespannen in het geval dat, was het weer etens tijd en dus werd er weer een eerste klas maaltijd gekookt. soep! haha, die volgende ochtend vond ik dat ik de zonsopkomst ging zien, maar helaas was het bewolkt en dus geen zon te zien, evengoed m'n slaapzak uit de tent gevist en ontbeten op het strand. Die dag was ik chaufeur, wiehoe, vroeg weg en nadat we de juiste weg hadden gevonden opweg naar wabby lake, foto's gemaakt, toen over de wat hobbelige binnenwegen, naar lake mckenzie, daar gespeeld in het zand en lake todat het tijd was om terug te gaan naar de ferry. Ik had wel onwijs lol, met mieke voorin en de amerikaanse tutten achterin proberen te "snacken" terwijl ik over de hoogste hobbels proberde te rijden zodat de pindakaas pretzels,appels of wat ze ook in hun mond stouwden overal door de auto vloog. Maar goed, de laaste artificial berg was het leukst, bijna stijl omhoog en naar beneden. Wel jammer dat er dus mensen in zaten anders hadden we wat meer lol gehad. Paris dakar here i come!! Blij dat het over was en we weer van een normaal bed en douche konden genieten en geen amerikanen meer. Dacht ik, helaas had het hostel ons allemaal in een van de huisjes gestopt en zat ik nog een dag langer aan ze vast. GVD. Maar goed lekker m'n eigen gang gegaan en volgende dag weer opweg naar bundaberg. Daar naar de distillery gegaan wat wel onwijs interressant was. Gigantische opslag vol met molasse iets van 3 milioen liter zat er in. Wat rum geproeft natuurlijk aan het einde van de rit en toen op naar 1770. Dit is de landplaats van captain cook. Lekker relaxed hostel, 2 nachtjes gebleven, lekker gescharreld op het strand schelpjes gezocht. Toen naar airlie beach waar ik om 6.15 in de ochtend aan kwam, en om 1 uur zou gaan zeilen op broomstick, de in south africa gemaakte gepensioneerde race zeilboot. waren in totaal met 25 mensen, plus de kapitein ned, en de crew, andrew and ivan. Natuurlijk moesten we eerst weer geld uitgeven aan een stinger suit, want blijbaar zitten er nog wel eens wat gemene kwallen in het water. Goed weer wat armer mochten we eindelijk op de boot, en eenmaal uit de haven hadden we allemaal een slaapplek en konden we aan dek komen. Na een briefing over de regels enz aan boord moesten de zeilen gehezen worden en natuulijk gaf ik mezelf op als vrijwilliger, gelukkig had ik het kleine zeil en jongens het grote zeil, best nog wel zwaar zo'n zeil. We gingen die middag richting de eerste snorkel plek waar we een uurtje mochten snorkellen....... word vervolgd.